Kościół św. Wojciecha w Szczecinie
Kościół św. Wojciecha w Szczecinie to neogotycka świątynia halowa, wybudowana w latach 1906–1909 według projektu berlińskiego architekta Jürgena Krögera. Początkowo służył jako kościół ewangelicki pod wezwaniem Jana Bugenhagena, reformatora Pomorza. Po II wojnie światowej został przejęty przez parafię rzymskokatolicką i obecnie pełni funkcję kościoła garnizonowego diecezji szczecińsko-kamieńskiej.
Świątynia zbudowana jest z cegły i charakteryzuje się eklektycznym stylem, łączącym elementy neogotyckie i neoromańskie. W elewacji wyróżnia się masywna, asymetrycznie ustawiona wieża o wysokości 65,5 metra. Wnętrze kościoła kryje m.in. kamienny ołtarz i ambonę oraz 16-głosowe organy wykonane przez mistrza Brandta z Wałcza.
Podczas II wojny światowej budynek ucierpiał w wyniku nalotów, jednak już w 1948 roku został odbudowany i poświęcony jako świątynia katolicka. W 2009 roku kościół wraz z otoczeniem wpisano do rejestru zabytków.
Obecnie kościół św. Wojciecha jest ważnym punktem na mapie sakralnej Szczecina, pełniąc funkcję parafii wojskowej i przyciągając wiernych oraz turystów zainteresowanych jego historią i architekturą.
